Friday, May 2, 2014

hampi alone

કદાચ હસવું આવશે પણ હા, ઘણા સમય ની મારી "હમ્પી" જવાની ઈચ્છા આખરે મેં પૂરી કરી અને એ પણ એકલા. ઘણા લોકોએ જોકે હમ્પી નું નામ પણ નહી સાંભળ્યું હોય તો જણાઈ દવ કે વિકિપીડિયા માં એને વિશે વાંચી લ્યો.

મે 1 ની રજા માં 2 દિવસ "મારે જ્યાં ઈચ્છા હોય ત્યાં" બ્હાર જવાય એમ હતું, આમ ભાર દઈને એટલા માટે કવ છું કે પતી-પત્ની ના ફરવા બાબત ના વિચારો ભાગ્યેજ મળતા હોય છે અને જો મળે તો કેવાય ને "જોડી સ્વર્ગ માં બની છે"  એમ સમજવું. કહેવાનું તાત્પર્ય એ કે હાલ વૃતીકા-રુત્વા થોડા દિવસ માટે વેકેસન પર ગુજરાત ગયેલ હોઈ હાલ હું એકલોજ છું.

તો આગળ વધીએ, રજા ના 2 દિવસ અગાઉ એટલે કે 29 એપ્રિલે તત્કાલ માં  હૈદરાબાદ થી હમ્પી 30 એપ્રિલે જવાની ટ્રેન ટીકીટ બૂક કરી, દરવખત ની જેમ આ વખતેક પણ એ કન્ફર્મ ના થઇ ને આખરે જનરલ ની ટિકટ લઇ ડબ્બા માં ચડી ગયો. મિત્રો ની સલાહ પ્રમાણે જોકે મારે સ્લીપર માં ચડી ને માસ્તર ને ફોડવાના હતા પણ પછી થયુ કે ભાઈ કોઈ સારા કામ ની શરૂઆત આમ ખરાબ દાનત થી કેમ કરીએ. આખરે જનરલમાં લટકતો લટકતો ને અજાણ્યા લોકો જોડે દેસ વિદેસ ના ગપ્પા લગાવતો હમ્પી સવારે વહેલો પહોંચી ગયો. ઉતર્યો ત્યારે પહેલી ચિંતા મને મારા ઘર ની ગેલેરી માં રેઢા મૂકી દીહેલ તુલસી, મોગરો અને મીઠા લીમડા ની થઇ, ભગવાન ને પ્રાર્થના કરી બે દિવસ એમને સાચવી લેજો ને પહોચીને તુંગભદ્રા નદી નું પાણી એમને પીવડાવીસ.

હમ્પી બે દિવસ રોકવાનો પ્લાન હતો અને પ્લાન પ્રમાણે પહેલા દિવસે હમ્પી અને હમ્પી ના ઈતિહાસ ને જાણવાનો ને બીજા દિવસે મારી રીતેજ હમ્પી ખોળવાનો હતો. બસ તો પ્લાન મુજબ પહેલા દિવસે મેં સરકારી લાઇસન્સ વાળો ભોમિયો પકડી લીધો ને એની જોડે સવાર થી સાંજ સુધી માં આખું હમ્પી ફેંદી લીધું. હમ્પી ઉનાળા માં બહુજ ગરમ હોય છે એટલે બપોરનો સમય આરામ માજ રહ્યો પણ ઇતિહાસ અને ત્યાં ના તૂટેલા ને બચી ગયેલા સ્મારકો, એની કળા કૃતિઓ અને આર્કીટેક્ચર એટલું ભવ્ય લાગ્યું કે આરામ કરવાનું મન જ ના થયું.સાંજ પડતા પેલા જનરલના ડબ્બા નો ઉજાગરો રંગ દેખાડવા લાગ્યો એટલે સાત વાગ્યે જે મળ્યું એ ખાવાનું પરબારું કરી નાની રૂમ ભાડે રાખી સુઈ ગયો.

બીજા દિવસે પૂરો આરામ કરી વહેલો ઉઠ્યો ને ચાલી નીકળ્યો, માર્ગ માં મારા જેવોજ એક ભેરુ મળ્યો જે પણ હમ્પી એકલાજ ફરવા આવેલો ને ચાલતા ચાલતા દોસ્તી થઇ ગઈ, સવાર નો સમય માતંગ પર્વત ચડવા માં કાઢ્યો ને કાલ ના જોવેલા સ્થળો માં જે સારા લાગ્યા એને સ્કેચ કરવામાં કાઢ્યો. હા આજે બવ ચાલવું ના પડે એટલે અમે નાનું સ્કુટર ભાડે લઇ લીધેલું. આમ ફરતા ફરતા એક વાગ્યો ને એ મિત્ર ગલી ખાંચે અંદર નાનકડી જગ્યા માં બવ મધુરું ભોજન કરવા લઇ ગયો. એ મિત્ર ને હમ્પી જોડે એટલો પ્રેમ હતો કે આ એની ત્રીજી વારની હમ્પી ની મુલાકાત હતી. જમી પરવારી અમે તુંગભદ્રા નદી ના ઘાટ પર પહોચી ગયા, ત્યાં ગામના લોકલ માણસો મસ્ત મોજ કરતા હતા ને અમે પણ એમની જોડે તુગભદ્રમાં ધબુકા લાગવા માં લાગી ગયા. હર ધબુકે હું વિચારતો કે ભાગ્યશાળી છું કે એ  નદી કે જ્યાં ભગવાન શ્રી રામ-સીતા ન્હાયા હશે, એ નદી કે જ્યાં શ્રી હનુમાને એમના મિત્રો જોડે મોજ કરી હશે, એજ નદી માં અમને પણ ન્હાવાની અને મોજ કરવાનો મોકો મળ્યો. આમ જોવો તો તુંગભદ્રા નદી બહુ તોફાની છે ને ઉનાળા સિવાય ત્યાંનો તટ બહુ ઉંડો હોઈ બીજી કોઈ ઋતુ માં તટ પર ન્હાવા પડવાની પણ માનાઈ છે. બસ તો આમ ધબુકા લગાવતા લગાવતા બપોર થી સાંજ ક્યારે પડી એ ખબર જ ના રહી ને મારો પાછો હૈદરાબાદ જવાનો સમય થઇ ગયો.

મન્નત મુજબ તુંગભદ્રા નું પાણી એક બોટલમાં ભર્યું ને પછી બસ પકડી હૈદરાબાદ જવા નીકળી પડ્યો, મુસાફરી આખી રાતની હતી પણ દિવસ નો થાક ને બે દિવસ ની મોજ અને હમ્પી ના ઇતિહાસ ના વિચારો માં ક્યાં હૈદરાબાદ વહેલી સવારે આવી ગયું ખબરજ ના પડી, અને હા આટલી ગરમી હોવા છતાં ભગવાને મારા તુલસી, મોગરો અને મીઠા લીમડા ને સહી સલામત રાખ્યા એટલે તુંગભદ્રા નું પાણી એ ત્રણેય ને આપી જીવ ને થોડી શાંતિ થઇ.

Saturday, June 1, 2013

Review : freedom at midnight

Usually i don't like to give feedback on book or movies because everyone has their one view but this book inspired me lot and has changed my view on many historical moments so thought to share it with you.
Great journey of this books began when i have visited my home-town during march end, have issued this book from govt library of my hometown without any intent, book is completely based on time and incident happened between Jan '47 to 48, written by two English author during '73, book started from plot in London where British  has decided to give us independence and for that opted Mountbatten as our last viceroy and ended at death of mahatma Gandhi. Prior to this book i had very limited knowledge on topics discussed in this book but after reading this book  i have great respect of all freedom fighter who took part in those days, especially Gandhi. I literally became nervous when Gandhi died. Author Larry Collins has spent around 5yr and $3lac to gather all required info for this book but once you complete this book, worth he did it. I gone through very few such books which put us in deep thought and this is one of them. This book has put me in deep thought about Gandhi and our past and inspired me to read more about them. Sorry for all my bad words about Gandhi I spoke in past.
Overall, Great book ! and must read for every Indian.

Saturday, June 23, 2012

first century ride @Harohalli Jigani

Total number of people in group - 2 ( Me and Manoj )
Journey - Mrugeshpalya - Harohalli - Jigani - Mrugeshpalya
Total distance covered - ~106KM
Journey start time - 4:30AM
Journey end time - 10:35AM
Things carried - route map, bananas, energy bar, water
Good things about journey - way full of scenic and hilly sights, many good places to take snaps and rest.. village people are nice and supporting for any query regards route any journey

Memories

-  we both needs to fulfill some social commitment in morning so decided to complete journey before 10:30AM
- both met@silk board and started from there @4:30AM
- planned to reach Harohalli by 7:00AM, road was favoring us, average 5km was downhill only so reached Harohalli by 6:30AM
- real thing started after Harohalli, we started journey towards Jigani, initially we got few down hills but then continually got up hills which really tested our stamina
- it took ~8:45AM to reach Jigani
- Jigani to Silk board via Begur-Bomanahalli was straight and managed to rich home@10:30AM

Pics







Route

View Larger Map






Saturday, January 7, 2012

my new year treat

ohh..  they are exceptional fellows and family.. so caring and close to nature.. what to say.. i truly spent grand time with them.. !!  
  
One of my work buddy invited me to their home, he perceived my liking towards Art and so he want me to meet with his father who is retired now a days, uncle has many creative hobbies and one of them in which I was fascinated was sculpting on egg, he carved many different types of eggs and now he is planing to carve ostrich which he fetched from S.Africa.. so nice.. I have elected Friday evening and after completing office I went with him.    
  
Challenging around >30 mnts of Bangalore evening traffic, we reached very silent and pleasant street, halted at one pretty residence covered with lots of greenery and old trees, I perceived this should be our quest.  
  
My friend warned me for dogs before entering, I judged his father and loving 2 dogs just after landing to house, his father welcomed me with grin and firstly we did formal talks, I noticed that while debating with me he was firmly adoring one dog sitting close him in sofa since she got sprained in one of her lag.   
  
Next, he exhibited me 2 aquarium and all distinct fish types, some of them were very delicate and not easy to persevere. It was stunning, when I came near to glass no fish came towards me but when uncle came near to glass all fish went towards him since he was only granting food to them daily !. While speaking with him, I was contiguously receiving parrot voicing some Kannada words, it was African parrot and then we met it, it was so angelic and warned gazing me, it stop chitchatting like innocent child stop speaking after looking some eerie but it again started when we came out from that room :) !  
  
They also made green house by them selves on their terrace to grow some rare flowers, uncle was so active and anthu to show me all that flower and its biography.. while standing on terrace he also gave me history of all old trees surrounded to their house, it was nice to know all !  
  
Last shock for me was one cage on terrace, there were 3 turtle inside it, they opened it and came out. Turtles have ability to recognize and they recall my friends mother since she only serving food to them daily.  
  
Despite some serious issues happend with them recently, they all leaving very peaceful family life, I learnt lot from them.. it was nice new year treat for me !

Tuesday, November 29, 2011

દ્વારકાધીશ


કૃષ્ણ અને એમની ભક્તિ હંમેશા મને કરવી ગમી છે, નાના હતા ત્યારે એમના બાલ્ય જીવન ની સીરીયલ ને હવે એમના જીવન ચરિત્ર એ મને એમને follow કરવા પ્રેર્યો છે. બપોર ના ભોજન સમયે મિત્રો સાથે કૃષ્ણ ને એમની લીલાઓ  હંમેશા favorite વિષય રહ્યો છે ને રાત્રે ભોજન સમયે TV પર એમની સીરીયલ..થોડા સમય પેલા મેં "ગીતા" સમજવાનો પ્રયાસ કર્યો તો પણ એવું લાગ્યું કે એવું કોઈ સરળ માધ્યમ મળે જે ગીતા બહુ સરળ સબ્દો માં સમજાવે તો મજા પડી જાય.. 

આજ કાલ Imagine TV  પર "દ્વારકાધીશ" નામે નવી સાપ્તાહિક ચાલુ થઇ છે ને એ  લોકો ખરેખર ખુબજ સરસ રીતે કૃષ્ણ ને એમના જીવન ને સરળ રીતે સમજાવે છે.. એમની પત્ની એ એમને પૂછેલું.. " તમે કહો છો કે તમે હંમેસા ધર્મ ની સાથે રહો છો .. પણ ધર્મ છે શું.. ?", કૃષ્ણ એ બહુ સરળ સબ્દો માં સમજાવેલું .. " જીવન એ એક અગાધ સમુદ્ર છે ને એમાં દરેક લોકો પોત પોતાની હોળી લઇ કિનારે( મુક્તિ ) પોહ્ચવાનો પ્રયાસ કરે છે.. પણ કોઈની હોળી વ્યવસ્થિત નથી ને એમાં કોઈ ને કોઈ ખામી છે..  આ કિનારે પોચવાની હોળ માં બે પ્રકાર ના માણસો હોય છે. એક એ જે એમની હાલક ડાલક નૈયા ને મારા હવાલે છોડી પોતાનું કામ કરે છે.. મારા માં અગાધ શ્રદ્ધા રાખે છે કે કૃષ્ણ અમારી જોડે છે.. ને બીજા એ જે પહેલાથીજ માની લેછે કે અમે તો કિનારે પોચવાના  જ નથી પણ બીજા કોઈને પણ નહિ પોચવા દઈએ..  આમાં જે પહેલા પ્રકાર ના માણસો જે કરે છે એ ધર્મ છે"

જય હો દ્વારકાધીશ.. જય શ્રી કૃષ્ણ...

Sunday, October 16, 2011

Art is Important


Everyone owns something peculiar apart from so called FULL-TIME job !

Full-time job start at 9AM and end at 6PM, we need to execute since we expect greenback to live. Everyone has unique  different  inside them which they act when they are very satisfying.. or very sad.. or very single, we named it 'Creativity'. This creativity be with them as another life partner and it serve meaning of life partner when life partner is not with them.

After Janmasthmi, my wife rested in Ahmadabad for 1 month, she desired to spend time with her mother and brother. In this very alone time, my painting art contributed full support to me, I used to read or draw with pencils when I sense anxious. I don't perceive much in colors, even sometime am creating mistakes electing green/red in xls sheet. I determined to understand this colors and wanted to start drawing with colors. I found one familiar in our campus through blog who very well know watercolor art and he ready to educate me. I was very wondering about it, it like dream comes true. Slowly have undertook and  now I can do.. not superior but I can do and at least I can express my mood on paper.

Recently, have joined community called penciljammer, on every weekend we convene at some known site and then draw on the spot whatever we like. I am totally enjoying their company.

I feel very gorge each and every day when I do something new on paper.. when my wife came and she gazed my work, she dazed !, she never expected this kind of coloring from me.

Now my wife is also fully promising me, even she also surfaces some good cityscape for painting reference when we are out in weekend. In short  my both partners are now cordial with each other and yeah I am getting double relish now since I have two :)

I have started new blog just to record what I colored and some little background behind it-
 http://artbydharmesh.blogspot.com

Earlier, It felt like missing something in me, I found little... still searching for more.. So what's inside you ? !!

Saturday, September 17, 2011

God is Great !



Now days am happy !!

But it was not alike before few weeks back.

As since,I relocated to Bangalore, my wife pushing me for exemplary holidays in south hill stations but current hectic schedule not allowing me to do so. She has made 2-3 plan in past but have spoiled it. Hardly, I convey her wait till this Diwali, she was very exited for this Diwali  since we have decided to spend our New Year days in Unty/Kodikenal.

Before few days back, I came to know that papa wished to buy some worthy site in my home-town for bro's hospital( bro is going  to start his own hospital ), I need to grant them all potential cash as I could for following few months. In such needy spell, I do not expect to west even penny behind amusement because family is in need for me. I have mentally judged to cancel Diwali holidays plan but worried, how to share it with my wife, my internals wan't permit me to disappoint her. Have spent several sleepless night thinking how she would respond if I again cancel her plan.

Looks like God was listening her, last week,  I was awarded for some paper I putted before 3 month in my company and for that I got 25K bucks. First I thought, along with my other asset, this money also I will send to papa. Then I thought, I would rather expend fraction behind our holidays and remaining  to papa so both side will be tuned  satisfyingly  and of course me too !!

In some neutral occasion, I thought.. God is always great.. yeah but we need to give faith !!